Bir Nuh’un Gemisi vardı…

Hasan ÖZPUNAR

Afyon’da otobüs taşımacılığı deyince bir neslin belki de ilk hatırladığı isimlerden biri ‘’NUHUN GEMİSİ’’.

Şimdiki gibi trafikte belli bir yaş şartının ve araç- taki yolcu sayısının sıkı sıkıya kontrol edilmediği yıllarda özellikle köylere çalışan otobüslerin yaşına ve haline bakılmazdı. Tek amacı şehre, pazara gidip gelmek olan insanlarımız elbetteki henüz lüksün ve verdiği yol parasının hakkını aramak gibi bir düşüncenin peşinde değillerdi.Otobüsün içi doluysa bagajda veya o yıllarda pek çok aracın üstünde yeralan bagajlarda çuvalların üstünde, arasında seyahat edenlere sık sık rastlanırdı. Öyle ya köye dönemeyip şehirde otelde ya da handa sabahlamaktansa ne şekilde olursa olsun evine dönmek en güzeliydi.

Fotoğrafın ilginç bir hikayesi var. Bildiğiniz gibi arasıra gündeme gelen Nuhun Gemisi’ni arama çalışmaları 1970’li yıllarda da gündeme damgasını vurmuş.İşte o günlerde AFYON-ÇAY arası otobüs taşımacılığı yapan Halil Sakarya’ya ait Nuhun Gemisi adlı otobüsde Hürriyet Gazetesi muhabiri Muzaffer Nal’ın dikkatini çekmiş ve sonraki günlerde gazetede bir haber “MODERN NUHUN GEMİSİ’’.

Bu görsel boş bir alt niteliğe sahip; dosya adı nuhungemisi1.jpg

Aslına bakarsanız otobüsünde Nuhun Gemisinden farkı yok.Yolcu olarak ne ararsanız var. Köpek, eşek, koyun, tavuklar… Hepsi bir arada yolculuk yapıyor. Ortasına kadar koltuk olan, arkadaki koltukları sökülüp ortaya çıkan boşluk diğer yolculara(!) tahsis edilen bir otobüs. Rivayete göre yolda aracı sık sık çevirip durduran ve “bu araç insan taşımak için yapılmış, senin aracında ne ararsan var’’ diyen polislere şöförün cevabı “Üzerindeki yazıyı okumadınız mı?” olur.

Aradan geçen otuz yıldan fazla bir zaman zarfında günümüzde hala bu şekilde yolculuk yapılan köylerimiz var mıdır bilinmez.

Uzun yıllar ilimiz yollarında seyreden ve ilk defa görenlerin hayret dolu bakışlarıyla izlediği Nuhun Gemisine ne mi oldu? 1988 yılı- na kadar ne bulursa taşımaya devam eder ve o yıl Isparta-Yalvaç ilçesine satılır. O günden bu yana 1937 model bu otobüsü yollarda bir daha da gören yok.

Kaynak: Taşpınar Dergisi / 2010 / Sayı:5